Υπάρχει ανάγκη για ένα μητρώο δωρητών ωαρίων;
Νέα

Υπάρχει ανάγκη για ένα μητρώο δωρητών ωαρίων;

Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αν γίνουν δότριες ωαρίων είναι άγνωστοι. Και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τους κινδύνους διότι δεν έχουν γίνει μακροχρόνιες μελέτες με μεγάλο πληθυσμό γυναικών που έχουν δωρίσει ωάρια. Τώρα, μία γυναίκα ζητά ένα εθνικό μητρώο για τον εντοπισμό αυτών των μη αναγνωρισμένων κινδύνων.

“Οι δωρητές ωαρίων έχουν ενημερωμένες φόρμες και πληροφορίες για τη συγκατάθεσή τους”, λέει η ειδική ιατρός και ειδική στον πόνο, Jennifer Schneider. “Και αυτό που συνήθως λέγεται είναι ότι δεν υπάρχουν γνωστοί μακροπρόθεσμοι κίνδυνοι δωρεάς ωαρίων.”

Η κόρη της Schneider πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 31 ετών μετά την δωρεά ωαρίων τρεις φορές. Η Schneider πιστεύει ότι υπάρχει μια έντονη ανάγκη για ένα μητρώο στο οποίο οι δότες ωαρίων θα μπορούσαν να αναφέρουν καρκίνους και άλλες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία.

Τα πρακτορεία αιμοδοσίας ζητούν από τις νέες, γόνιμες γυναίκες να «δωρίσουν» ωάρια σε γονείς που θα είχαν πρόβλημα να συλλάβουν ένα παιδί. Οι δωρητές ωαρίων αναφέρουν την συναισθηματική ικανοποίησή τους, βοηθώντας τους άλλους να ξεκινήσουν μια οικογένεια, ως έναν από τους λόγους της δωρεάς – και η “αποζημίωση” είναι συνήθως ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Το εάν η πρακτική συνεπάγεται μακροπρόθεσμους κινδύνους για την υγεία δεν έχει μελετηθεί.

Η έλλειψη τέτοιων δεδομένων σχετικά με τη δωρεά ωαρίων βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τη γονιμοποίηση in vitro (IVF). Οι εθνικές εκθέσεις σχετικά με την εξωσωματική γονιμοποίηση, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων τόσο για τις μητέρες όσο και για τα βρέφη, απαιτούνται από το νόμο, εξηγεί ο Alan Penzias, πρόεδρος της επιτροπής πρακτικής στην Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγικής Ιατρικής και καθηγητής γυναικολογίας στο Ιατρικό Σχολείο του Χάρβαρντ. Ο Penzias συμφωνεί ότι ένας παρόμοιος ιχνηλάτης χρειάζεται για τη δωρεά ωαρίων για να κατανοήσουν τους κινδύνους. “Ένα από τα προκλητικά προβλήματα με τις μακροχρόνιες μελέτες σε οποιοδήποτε τομέα της ιατρικής είναι η γενική έλλειψη μητρώων δεδομένων για τα αποτελέσματα”, λέει ο Penzias.

Τα δεδομένα που προέρχονται από το μητρώο IVF παρέχουν κάποιες ενδείξεις σχετικά με το τι αντιμετωπίζουν οι δότριες ωαρίων. Οι δωρητές περνούν από μια θεραπεία στην οποία λαμβάνουν ενέσεις ορμόνης για εβδομάδες για να διεγείρουν περισσότερα από τα ωάριά τους να ωριμάσουν από το τυπικό ένα ή δύο ανά μήνα. Στη συνέχεια, ένας γιατρός ανακτά τα ωάρια – ιδανικά 10 έως 15 – σε μια ελάχιστα επεμβατική δια-κολπική διαδικασία.

Και οι έρευνες για την εξωσωματική γονιμοποίηση έδειξαν κίνδυνο. Η μελέτη “Million Women Study” στο Ηνωμένο Βασίλειο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “η συνεχής χρήση της ορμονοθεραπείας (HRT) αυξάνει τη συχνότητα εμφάνισης του καρκίνου του μαστού.” Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για κάθε 10 χρόνια συνολικής χρήσης HRT, 5 στις 1.000 γυναίκες παρουσιάζουν καρκίνο του μαστού, που δεν θα είχε συμβεί αλλιώς. Οι ορμόνες που λαμβάνουν οι δότριες ωαρίων και οι ασθενείς με εξωσωματική γονιμοποίηση προκαλούν ανάπτυξη στα χαρακτηριστικά του φύλου, οπότε είναι βιολογικά πιθανό ότι θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα ποσοστά καρκίνου.

Ακόμα, ο κίνδυνος μπορεί να είναι πολύ μικρός. Οι οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρείας για την αναπαραγωγική ιατρική (ASRM) σχετικά με τη χρήση φαρμάκων γονιμότητας καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η «χρήση φαρμάκων γονιμότητας δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου» μεταξύ των ασθενών με εξωσωματική γονιμοποίηση που έχουν μελετηθεί. Η ASRM υποδεικνύει ότι τα άτομα που έχουν αναπαραγωγικά προβλήματα παρουσιάζουν επίσης αυξημένο κίνδυνο αναπαραγωγικών καρκίνων και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ένας ασθενής με εξωσωματική γονιμοποίηση μπορεί να είναι πιο πιθανό να εμφανίσει τελικά καρκίνο. Δεν θα ήταν πρακτικό να κάνουμε μια ελεγχόμενη μελέτη για τον άνθρωπο, οπότε μπορούν μόνο να γίνουν μελέτες παρατήρησης.

Αρκετές πρώην δότριες έχουν αναφέρει ποσοστά απροσδόκητου καρκίνου μετά τη δωρεά. Η επί δέκα φορές δότης ωαρίων Maggie Eastman, η οποία δεν είχε οικογενειακό ιστορικό της νόσου, ανέπτυξε καρκίνο του μαστού 4ου σταδίου στα 32 της. Η κόρη της Schneider ανέπτυξε καρκίνο του παχέος εντέρου τέσσερα χρόνια μετά τις τρεις δωρεές της. Δύο χρόνια αργότερα, όταν η κόρη της Schneider ήταν 31 ετών, ο καρκίνος αποδείχθηκε μοιραίος.

Αφού δραστηριοποιήθηκε για να μελετήσει τον καρκίνο σε πρώην δότριες, η Schneider βρήκε και μελέτησε τα αρχεία υγείας πέντε πρώην δωρητών ωαρίων, που αργότερα ανέπτυξαν καρκίνο του μαστού. Το περιοδικό Reproductive BioMedicine Online δημοσίευσε τη μελέτη της τον Μάιο. Καμία από τις πρώην δωρητές δεν είχε γενετική προδιάθεση για τη νόσο. Τέσσερις από αυτές τις γυναίκες ήταν στην ηλικία των 30 ετών.

Αλλά η δωρεά προκάλεσε ή έστω συνέβαλε σε εκείνους τους καρκίνους; Ή θα συνέβαιναν ούτως ή άλλως;

“Δεν λέω ότι η κόρη μου πέθανε σίγουρα επειδή ήταν δωρητής ωαρίων”, λέει η Schneider. “Λέω ότι δεν θα το μάθω ποτέ γιατί δεν έχουν γίνει ποτέ μελέτες για να αποδειχθεί αν πράγματι υπάρχει κίνδυνος”.

Με αυτά τα μακροπρόθεσμα δεδομένα μητρώων, θα ήταν ευκολότερο να διαπιστωθεί εάν οι δότες είναι πιο ευάλωτοι σε αυτές τις ασθένειες ή εάν τείνουν να τις εμφανίζουν σε παρόμοιο ρυθμό με τον πληθυσμό γενικότερα. “Και αυτό είναι ό,τι χρειάζεται για να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί οι κίνδυνοι, έτσι ώστε να μπορούν να λάβουν τεκμηριωμένη απόφαση”, λέει η Schneider.