Διατήρηση βλαστικών κυττάρων σπέρματος – Νέα τεχνική για την πρόληψη της υπογονιμότητας σε αγόρια με καρκίνο
Θεραπείες υπογονιμότητας Νέα

Διατήρηση βλαστικών κυττάρων σπέρματος – Νέα τεχνική για την πρόληψη της υπογονιμότητας σε αγόρια με καρκίνο

Μια νέα τεχνική διατήρησης των βλαστικών κυττάρων σπέρματος θα μπορούσε να επιτρέψει στα αγόρια να υποβληθούν σε θεραπεία καρκίνου χωρίς να διακινδυνεύσει η γονιμότητά τους, υποστηρίζει ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Οι ενήλικες άνδρες μπορούν να έχουν τα σπερματοζωάριά τους κατεψυγμένα πριν υποβληθούν σε ακτινοβολία ή χημειοθεραπεία. Μια θεραπεία καρκίνου μπορεί να καταστήσει τα σπερματοζωάρια άγονα.

«Η διατήρηση των σπερματοζωαρίων θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο τρόπο πρόληψης της στειρότητας σε αγόρια με καρκίνο».

Για τα αγόρια όμως που δεν έχουν περάσει από την εφηβεία μπορούν να απομονωθούν και να καταψυχθούν τα βλαστοκύτταρα του σπέρματος. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας στη συνέχεια θα μπορούσε να γίνει καλλιέργεια των κύτταρα και να τα τοποθετηθούν πίσω στους όρχεις, όπου παράγουν σπέρμα μετά την εφηβεία.

“Νομίζω ότι πρόκειται να γίνει το πρότυπο για όλους με το να καλλιεργούν τα κύτταρά τους, συμπεριλαμβανομένης της προσπάθειας να αναπτύξουν συνθήκες για ανθρώπινα κύτταρα”, δήλωσε ο Jon Oatley, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.

Για τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Stem Cell Reports, η ομάδα εργάστηκε σε νεογνά ποντικού και έβαλε μια φθορίζουσα σήμανση σε ένα γονίδιο ειδικό για τα βλαστοκύτταρα, το οποίο αποκάλυψε τη διαδικασία διαφοροποίησης ενός βλαστοκυττάρου για να δημιουργηθούν οι πρόγονοι που τελικά γίνονται σπερματοζωάρια.

Αρχικά, τα βλαστοκύτταρα παράγουν ενέργεια μέσω μίας μεθόδου, που ονομάζεται γλυκόλυση, αλλάζοντας στη δεύτερη μέθοδο, που ονομάζεται οξειδωτική φωσφορυλίωση, η οποία παράγει ελεύθερες ρίζες – αντιδρώσες μορφές οξυγόνου που μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για το DNA ενός κυττάρου.

Έτσι, η ομάδα προσπάθησε να αλλάξει το περιβάλλον καλλιέργειας για να ευνοήσει τη γλυκόλυση.

Με τη μείωση του οξυγόνου στην καλλιέργεια (δηλαδή με την προσθήκη αζώτου για την μείωση του οξυγόνου κατά περισσότερο από το μισό), οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν δραματικά το ποσοστό των ικανών βλαστοκυττάρων να παράγουν φυσιολογικό σπέρμα όταν επανατοποθετηθούν στους όρχεις.

Αρχικά μόλις το πέντε τοις εκατό των κυττάρων παρέμενε βιώσιμο μετά από έξι μήνες, ενώ τώρα το 40 τοις εκατό ήταν βιώσιμο, σημείωσαν οι ερευνητές, καταφέρνοντας οκταπλάσια βελτίωση.