Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της θεραπείας της γονιμότητας και των ποσοστών διαζυγίου
Γονιμότητα Έρευνα Νέα

Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ της θεραπείας της γονιμότητας και των ποσοστών διαζυγίου

Δεν βρέθηκε οριστικός σύνδεσμος μεταξύ των ποσοστών διαζυγίου και των θεραπειών γονιμότητας, σύμφωνα με νέα μελέτη για τις γυναίκες της Δανίας
Μια νέα μελέτη που διεξήχθη σε δεκάδες χιλιάδες ζευγάρια έχει ανασκευάσει τους ισχυρισμούς ότι οι θεραπείες γονιμότητας οδηγούν σε υψηλότερα ποσοστά διαζυγίου. Οι διαδικασίες γονιμοποίησης in vitro μπορεί να είναι αγχωτικές, λένε οι ερευνητές, αλλά μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε μια εδραιωμένη σχέση, όχι σε διάλυση.

Το 2014, ερευνητές του Κέντρου Έρευνας για τον Καρκίνο στην Κοπεγχάγη της Δανίας δημοσίευσαν μια μελέτη στο Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavia, υποστηρίζοντας ότι τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας εκτίθενται σε έντονο στρες. Θεωρήθηκε ότι το αποτέλεσμα αυτής της έκθεσης μπορεί τελικά να ήταν το διαζύγιο.

Λαμβάνοντας υπόψη τις συναισθηματικές επιπτώσεις που έχει η στειρότητα στα ζευγάρια που προσπαθούν να συλλάβουν, υπάρχουν πολλοί ισχυρισμοί ότι οι θεραπείες γονιμότητας οδηγούν επίσης σε κρίσεις γάμου, ακολουθούμενες από διαζύγιο. Νέα ευρήματα δείχνουν ότι, παρά την ψυχολογική ένταση, οι διαδικασίες γονιμοποίησης in vitro (IVF) δεν επηρεάζουν τα ποσοστά διαζυγίου.

Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν οδηγεί σε διαζύγιο

Η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Mariana Martins, από τη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Πόρτο στην Πορτογαλία και οι συνεργάτες της, διεξήγαγαν μελέτη σε 42.845 γυναίκες της Δανίας που υποβλήθηκαν σε θεραπείες γονιμότητας μεταξύ 1994 και 2009.

Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στις 5 Ιουλίου στην 33η Ετήσια Συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας, που πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη της Ελβετίας.

Οι γυναίκες και η εξέλιξη των σχέσεών τους με τους συντρόφους τους ακολουθήθηκαν σταθερά για μια περίοδο 16 ετών. Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με αυτά μιας ομάδας ελέγχου που επιλέχθηκε από τον γενικό θηλυκό πληθυσμό.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, το 65% των γυναικών που υποβάλλονταν σε θεραπείες γονιμότητας απέκτησαν παιδιά με τους συντρόφους τους ενώ το 20% των γυναικών που συμμετείχαν στη μελέτη κατέθεσαν διαζύγιο.

Αφού πραγματοποιήθηκαν προσαρμογές για μεταβλητές όπως η ηλικία και η εκπαίδευση, δε βρέθηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων. Διαπιστώθηκε ότι τόσο οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη όσο και οι γυναίκες από την ομάδα ελέγχου αντιμετώπιζαν τον ίδιο κίνδυνο διαζυγίου.

Με άλλα λόγια, η έκθεση στην εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αύξησε την πιθανότητα διαζυγίου.

“Τα αποτελέσματά μας θα είναι καθησυχαστικά για τα ζευγάρια που είχαν ή σχεδιάζουν την εξωσωματική γονιμοποίηση”, λέει η Dr. Martins.

Το άγχος θα μπορούσε να εδραιώσει σχέσεις

Οι ερευνητές προτείνουν επίσης ότι δεν υπάρχουν αντιφάσεις μεταξύ των αποτελεσμάτων της μελέτης τους και προηγούμενων ευρημάτων που συνδέουν τη στειρότητα με υψηλά επίπεδα στρες μέσα στα ζευγάρια. Αναφέρουν μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Fertil Steril το 2014, όπου άτεκνα ζευγάρια μελετήθηκαν τόσο πριν όσο και μετά από την υποβολή σε ανεπιτυχείς θεραπείες γονιμότητας.

“Αυτή η σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ της κατάστασης [θεραπείας γονιμότητας] και των παιδιών υποδεικνύει ότι ο κίνδυνος χωρισμού επηρεάζεται κυρίως από την ατεκνία”, λέει η Dr. Martins.

Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι η υπογονιμότητα, οι αποτυχημένες θεραπείες και η έκθεση σε διαδικασίες που δεν εγγυώνται θετικά αποτελέσματα αυξάνουν τον ψυχολογικό αντίκτυπο. Ταυτόχρονα, προτείνουν ότι η μάθηση για το πώς ξεπερνιούνται αυτά τα εμπόδια, μπορεί στην πραγματικότητα να εδραιώσει τις σχέσεις.

“Γνωρίζουμε επίσης ότι παρά την ένταση που μπορεί να φέρει η στειρότητα, η διαδικασία των θεραπειών γονιμότητας μπορεί να ωφελήσει τις σχέσεις ενός ζευγαριού, γιατί τους αναγκάζει να βελτιώσουν τις στρατηγικές επικοινωνίας και αντιμετώπισης”, λένε οι ερευνητές.

Η Dr. Martins και οι συνεργάτες της εξέφρασαν την εμπιστοσύνη τους στην αξιοπιστία των αποτελεσμάτων τους, αναφέροντας το μεγάλο πληθυσμιακό δείγμα, τη μακροχρόνια περίοδο που καλύπτει η μελέτη τους και τις επίσημες αξιόπιστες πηγές για τα βασικά δεδομένα τους. Είναι αισιόδοξοι ότι η έρευνά τους θα μπορούσε να βοηθήσει τα άτεκνα ζευγάρια που σκέφτονται να ακολουθήσουν την εξωσωματική γονιμοποίηση.