Η χρήση παυσίπονων κατά την εγκυμοσύνη μπορεί να μειώσει τη γονιμότητα στις επόμενες γενιές, σύμφωνα με μια έρευνα. Οι δοκιμές σε ποντίκια βρήκαν ότι όταν σε μια μητέρα δόθηκαν παυσίπονα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι θηλυκοί απόγονοί της είχαν λιγότερα ωάρια, μικρότερες ωοθήκες και μικρότερες γέννες των βρεφών από εκείνες που δεν είχαν εκτεθεί στα φάρμακα. Οι εκτεθειμένοι αρσενικοί απόγονοι επίσης βρέθηκαν να επηρεάζονται κατά τη γέννηση – παρουσιάζοντας μικρότερους αριθμούς κυττάρων που προκαλούν σπερματοζωάρια στη μετέπειτα ζωή. Ωστόσο, η αναπαραγωγική τους λειτουργία ανέκαμψε σε φυσιολογικά επίπεδα από τη στιγμή που έφθασαν στην ενηλικίωση.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα είναι σημαντικά, δεδομένων των ομοιότητες μεταξύ των αναπαραγωγικών συστημάτων των αρουραίων και των ανθρώπων, αν και είναι δύσκολο να εξαχθούν απευθείας τα αποτελέσματα αυτά σε έγκυες γυναίκες. Η ομάδα συστήνει στις έγκυες γυναίκες να τηρούν τις ισχύουσες οδηγίες για τη χρήση παυσίπονων στη χαμηλότερη δυνατή δόση, για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τις επιδράσεις δύο παυσίπονων σε εγκύους αρουραίους – παρακεταμόλη και ινδομεθακίνη, η οποία ανήκει στην ίδια κατηγορία φαρμάκων όπως το ibuprofen και η ασπιρίνη.
Οι αρουραίοι έλαβαν τα φάρμακα κατά τη διάρκεια αρκετών ημερών – τέσσερις ημέρες για ινδομεθακίνη ή εννέα ημέρες για παρακεταμόλη. Οι επιδράσεις των φαρμάκων παρατηρήθηκαν εντός μιας έως τεσσάρων ημερών από την έναρξη της θεραπείας. Οι επιστήμονες λένε ότι επειδή ο ρυθμός ανάπτυξης του εμβρύου στους ανθρώπους είναι βραδύτερος από ότι στους αρουραίους, είναι δύσκολο να πούμε από τη μελέτη αυτή πώς θα μεταφραζόταν σε ανθρώπινη χρήση.
Εκτός από τον επηρεασμό των άμεσων απογόνων της μητέρας, η μελέτη έδειξε ότι τα παυσίπονα που λήφθηκαν κατά την εγκυμοσύνη επηρέασαν επίσης την επόμενη γενιά αρουραίων. Η ομάδα διαπίστωσε ότι τα προκύπτοντα θηλυκά – οι κόρες της μητέρας που έλαβαν παυσίπονα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης – είχαν επίσης μειωμένο μέγεθος ωοθηκών και αλλοίωσε την αναπαραγωγική λειτουργία.
Οι επιστήμονες λένε ότι τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ορισμένα παυσίπονα μπορεί να επηρεάσουν την ανάπτυξη των κυττάρων που δημιουργούν ωάρια και σπερματοζωάρια – που ονομάζονται βλαστικά κύτταρα – ενώ το έμβρυο βρίσκεται στη μήτρα.
Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι τα παυσίπονα δρουν σε ορμόνες που ονομάζονται προσταγλανδίνες. Αυτές είναι γνωστό ότι ρυθμίζουν την γυναικεία αναπαραγωγή και τον έλεγχο της ωορρηξίας, τον εμμηνορροϊκό κύκλο και την πρόκληση του τοκετού.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports. Χρηματοδοτήθηκε από το Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας και το Wellcome Trust. Ο καθηγητής Richard Sharpe, ο οποίος διετέλεσε επικεφαλής της μελέτης στο Κέντρο MRC του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου για την αναπαραγωγική υγεία, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα ακολουθούν προηγούμενη έρευνα που δείχνει ότι τα παυσίπονα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Είπε: “Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι αυτή η μελέτη διεξήχθη σε αρουραίους και όχι σε ανθρώπους, ωστόσο, υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ των δύο αναπαραγωγικών συστημάτων. Πρέπει τώρα να καταλάβουμε πώς αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν την αναπαραγωγική ανάπτυξη του μωρού στη μήτρα έτσι ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε περαιτέρω την πλήρη επίδρασή τους.”
Ο καθηγητής Richard Anderson, καθηγητής Κλινικής Αναπαραγωγικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Αυτές οι μελέτες αφορούσαν τη χρήση παυσίπονων σε σχετικά μακρά περίοδο. Πρέπει ακόμα να εξετάσουμε αν η βραχύχρονη λήψη των παυσίπονων έχει παρόμοιο αποτέλεσμα και πώς αυτές οι πληροφορίες μπορούν να μεταφραστούν χρήσιμα στην ανθρώπινη χρήση.”