Τι είναι η δευτερογενής υπογονιμότητα και πόσο συχνή είναι;
Ο ορισμός της δευτερογενούς υπογονιμότητας για ένα ζευγάρι είναι η αδυναμία σύλληψης ή γέννησης ενός μωρού μετά τη γέννηση της γυναίκας.
Η δευτερογενής υπογονιμότητα αναφέρεται όταν κάποιος είχε μία ή περισσότερες εγκυμοσύνες στο παρελθόν, αλλά δυσκολεύεται να συλλάβει ξανά. Θεωρείται ότι επηρεάζει ένα στα 20 ζευγάρια, ωστόσο πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τι είναι η δευτερογενής υπογονιμότητα και τι μπορεί να την προκαλέσει.
Στην πρωτοπαθή υπογονιμότητα, η εγκυμοσύνη δεν επιτεύχθηκε ποτέ φυσικά. Η πρωτοπαθής υπογονιμότητα επηρεάζει περίπου το ένα τοις εκατό του πληθυσμού. Η δευτερογενής υπογονιμότητα επηρεάζει χαμηλότερο ποσοστό, αλλά τα στατιστικά στοιχεία ποικίλλουν πολύ.
Τι μπορεί να προκαλέσει δευτερογενή υπογονιμότητα;
Μια γυναίκα μπορεί να αναπτύξει δευτερογενή υπογονιμότητα για διάφορους λόγους, αλλά η ηλικία είναι συνηθισμένη.
Η γονιμότητα μειώνεται καθώς οι γυναίκες (και οι άνδρες) γερνούν, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικές γυναίκες δυσκολεύονται να συλλάβουν ξανά φυσικά εάν είναι 35 ετών ή μεγαλύτερες. Ομοίως, καθώς οι άνδρες γερνούν, η ποιότητα και η ποσότητα του σπέρματός τους μειώνεται, επηρεάζοντας αρνητικά τη γονιμότητά τους.
Άλλες αιτίες δευτερογενούς στειρότητας περιλαμβάνουν: κατεστραμμένες σάλπιγγες από προηγούμενη εγκυμοσύνη, εάν μια γυναίκα έχει μια ιατρική πάθηση που επηρεάζει τη γονιμότητα (όπως ενδομητρίωση ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών), ανάπτυξη ινομυωμάτων της μήτρας – εκτός από τον αντίκτυπο του τραύματος, λοίμωξη ή άλλες ιατρικές καταστάσεις είτε για τον άνδρα είτε για τη γυναίκα.
Οι παράγοντες του τρόπου ζωής συμβάλλουν επίσης στη δευτερογενή υπογονιμότητα και θα περιλάμβαναν την απόκτηση υπερβολικού βάρους από τους δύο συντρόφους. Αντίθετα, η σημαντική απώλεια βάρους μπορεί επίσης να έχει αρνητικό αντίκτυπο στη γονιμότητα μιας γυναίκας – για παράδειγμα, εάν η απώλεια βάρους οδηγεί σε αμηνόρροια (απουσία εμμήνου ρύσεως). Παράλληλα, η εκτεταμένη χρήση αλκοόλ και το κάπνισμα είναι επίσης πιθανές αιτίες δευτερογενούς υπογονιμότητας.
Μπορούν και οι άνδρες και οι γυναίκες να εμφανίσουν δευτερογενή υπογονιμότητα;
Η δευτερογενής υπογονιμότητα μπορεί να συμβεί τόσο σε άνδρες όσο και σε γυναίκες. Λέγεται ότι το ένα τρίτο των περιπτώσεων προέρχεται από γυναίκες και περίπου το ένα τρίτο προέρχεται από άνδρες, με το υπόλοιπο τρίτο να προκαλείται από συνδυασμό παραγόντων ή είναι άγνωστο.
Πώς γίνεται η διάγνωση της δευτερογενούς υπογονιμότητας και πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική συμβουλή;
Η δευτερογενής υπογονιμότητα εντοπίζεται όταν ένα ζευγάρι έχει προσπαθήσει να συλλάβει για ένα χρόνο (εάν η γυναίκα είναι κάτω των 35 ετών και 6 μηνών εάν είναι άνω των 35) ενώ έχει τακτική σεξουαλική επαφή χωρίς προστασία, και δεν έχει επιτυχία.
Επίσης, ο προηγούμενος τοκετός πρέπει να έγινε φυσικά χωρίς βοήθεια από θεραπείες γονιμότητας ή φάρμακα.
Ποιες θεραπείες υπάρχουν για τη δευτερογενή υπογονιμότητα;
Εάν ένα ζευγάρι αντιμετωπίζει δευτερογενή υπογονιμότητα, οι θεραπείες είναι οι ίδιες με εκείνες που αντιμετωπίζουν πρωτοπαθή υπογονιμότητα.
Οι θεραπείες και οι παρεμβάσεις ποικίλλουν ευρέως. Τα απλά περιλαμβάνουν τη χρήση φαρμάκων γονιμότητας για τον έλεγχο ή την προώθηση της ωορρηξίας. Αυτή η θεραπεία μερικές φορές συνδυάζεται με χρονομετρημένη επαφή ή ενδομήτρια σπερματέγχυση (IUI), η οποία περιλαμβάνει χειρουργική εισαγωγή σπέρματος στη μήτρα της γυναίκας τη σωστή στιγμή για να αυξήσει την πιθανότητα εγκυμοσύνης.
Τα ζευγάρια μπορούν επίσης να στραφούν σε πιο εμπλεκόμενες θεραπείες όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση (in vitro γονιμοποίηση), η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση των ωαρίων μιας γυναίκας, τη γονιμοποίηση αυτών των ωαρίων χρησιμοποιώντας σπέρμα για τη δημιουργία εμβρύων στο εργαστήριο και στη συνέχεια τη μεταφορά ενός εμβρύου που προκύπτει στη μήτρα του θηλυκού.
Για να αποφευχθούν πιθανές αναπαραγωγικές ανησυχίες αργότερα στη ζωή και επειδή η ηλικία είναι ένας μεγάλος λόγος που μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να συλλάβουν, οι γυναίκες (και οι άνδρες) μπορεί να επιλέξουν να παγώσουν τα ωάρια τους (ή το σπέρμα).
Τα κατεψυγμένα ωάρια, το σπέρμα και τα έμβρυα μπορούν να αποθηκευτούν για έως και 55 χρόνια, επιτρέποντας στους ανθρώπους να ξεκινήσουν αυτές τις προσπάθειες διατήρησης της γονιμότητας σε οποιαδήποτε ηλικία και να προσπαθήσουν να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν τον αριθμό των παιδιών που θέλουν όταν μεγαλώσουν.
Πηγή : hellomagazine.com