Η σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ευεργετική τόσο για την υγεία της μητέρας όσο και του εμβρύου. Συνιστάται στις υγιείς έγκυες γυναίκες να συμμετέχουν σε τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας έντονης σωματικής δραστηριότητας, όπως γρήγορο περπάτημα, κάθε εβδομάδα.
Η σημασία της σωματικής δραστηριότητας κατά την εγκυμοσύνη
Η τακτική σωματική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο υπερβολικής αύξησης βάρους, σακχαρώδη διαβήτη κύησης, προεκλαμψία, μακροσωμία, υπέρταση κύησης, πρόωρο τοκετό και κατάθλιψη πριν και μετά τον τοκετό σε έγκυες γυναίκες. Επιπλέον, η τακτική σωματική άσκηση μειώνει τη μητρική κόπωση, βελτιώνει την ποιότητα του ύπνου και αυξάνει τις νευροκινητικές δεξιότητες στα νεογνά.
Παρά τα γνωστά οφέλη της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μόνο το 9% έως 15% των εγκύων γυναικών πληρούν τις συστάσεις φυσικής δραστηριότητας του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (ACOG) κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη για τους κλινικούς γιατρούς να κατανοήσουν γιατί οι γυναίκες αποτυγχάνουν να συμμετέχουν στην τακτική άσκηση με συνέπεια.
Οι ερευνητές έχουν διερευνήσει στο παρελθόν τις αντιλήψεις και τις εμπειρίες των γυναικών σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μερικά εμπόδια που διαπιστώθηκε ότι εμποδίζουν τις έγκυες γυναίκες να συμμετέχουν σε τακτικές σωματικές δραστηριότητες περιελάμβαναν έλλειψη χρόνου, ανησυχίες/φόβο για ασφάλεια κατά την άσκηση, συμπτώματα σωματικής υγείας, έλλειψη πρόσβασης σε εγκαταστάσεις/πόρους και παιδική φροντίδα και έλλειψη κοινωνικής υποστήριξης.
Για να ξεπεραστούν αυτά τα εμπόδια και να βελτιωθεί η τήρηση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, έχουν εντοπιστεί ορισμένες παρεμβάσεις, όπως η προσωπική συμβουλευτική, οι ομάδες άσκησης για την εγκυμοσύνη με κοινωνική υποστήριξη και η υποστήριξη επαγγελματιών υγείας καθ’ όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης. Είναι σημαντικό ότι οι ακριβείς πληροφορίες και η παροχή συμβουλών για την προγεννητική σωματική δραστηριότητα πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμες.
Σχετικά με τη μελέτη
Μια πρόσφατη μελέτη Nursing for Women’s Health διερευνά την εμπειρία των γυναικών από τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Αυτή η μελέτη αποτελεί μέρος του ευρύτερου πιλοτικού έργου Starting Pregnancy With Robustness for Optimal Upward Trajectories (SPROUT), το οποίο χωρίζεται σε δύο μέρη. Η παρούσα μελέτη συνδέεται με το δεύτερο μέρος, το οποίο ακολουθεί μια ποιοτική προσέγγιση.
Χρησιμοποιήθηκε μια θεματική προσέγγιση για την ανάλυση δεδομένων που ελήφθησαν από τις εμπειρίες των συμμετεχόντων, τα οποία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε κλινικές πρακτικές. Σε σύγκριση με την ανάλυση περιεχομένου, η θεματική ανάλυση παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία, στην οποία η εμπειρία ενός συμμετέχοντα μπορεί να περιγραφεί σε κώδικες/θέματα.
Οι συμμετέχουσες που ήταν μεταξύ 11 και 13 εβδομάδων κύησης συμπεριλήφθηκαν στο SPROUT Project. Κατανεμήθηκαν τυχαία σε οποιαδήποτε από τις τρεις ομάδες άσκησης, οι οποίες περιελάμβαναν μια ομάδα παρέμβασης άσκησης υπό επίβλεψη, ομάδα άσκησης στο σπίτι και ομάδα ελέγχου.
Η πρώτη ομάδα περιλάμβανε τρεις εξατομικευμένες συνεδρίες άσκησης κάθε εβδομάδα στην πανεπιστημιούπολη με επίβλεψη. Στους συμμετέχοντες των ομάδων ασκήσεων στο σπίτι δόθηκαν φυλλάδια ασκήσεων και διαδικτυακά βίντεο για ασκήσεις αντίστασης και ένα αρχείο καταγραφής άσκησης/ύπνου. Η τρίτη ομάδα είναι η ομάδα ελέγχου, η οποία επέτρεψε στους συμμετέχοντες να ακολουθήσουν τα συνήθη επίπεδα δραστηριότητάς τους.
Το βάρος, το ύψος και ένα υπομέγιστο τεστ αερόβιας φυσικής κατάστασης, γνωστό ως Balke walking test treadmill όλων των συμμετεχόντων, διεξήχθησαν κατά την έναρξη, καθώς και τρεις και έξι μήνες μετά τον τοκετό. Στους συμμετέχοντες και των τριών ομάδων παρασχέθηκε ένα ρολόι δραστηριότητας για την παρακολούθηση της σωματικής και της δραστηριότητας ύπνου τους. Αυτά τα ρολόγια δραστηριότητας επέτρεψαν επίσης τη μέτρηση του καρδιακού παλμού τους σε ηρεμία και σε απόκριση στη δραστηριότητα.
Ευρήματα μελέτης
Η τρέχουσα μελέτη τεκμηρίωσε τις προοπτικές των γυναικών σχετικά με τη συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα άσκησης εγκυμοσύνης. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης τις πτυχές των παρεμβάσεων ταυτόχρονης άσκησης που υποστήριξαν τη συμμετοχή στη σωματική δραστηριότητα. Συνολικά, αυτά τα ευρήματα είναι εξαιρετικά σημαντικά για την ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών για τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης
Η σωματική δραστηριότητα δεν απαιτεί ακριβό εξοπλισμό ή συνδρομή στο γυμναστήριο. Στην πραγματικότητα, η άσκηση μπορεί να εκτελεστεί με διάφορες παραδοσιακές μορφές, όπως εργασία στην αυλή, καθαρισμός σπιτιού και ασκήσεις ενδυνάμωσης χρησιμοποιώντας το σωματικό βάρος κάποιου. Η τρέχουσα μελέτη παρείχε στις γυναίκες φθηνές ζώνες αντίστασης για ασκήσεις ενδυνάμωσης.
Η στάση των ατόμων απέναντι στην άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συνδέεται με τα κίνητρα και την τήρηση προγραμμάτων φυσικής δραστηριότητας. Η ανθρώπινη σύνδεση βρέθηκε να είναι βασικός παράγοντας για υποστήριξη, υπευθυνότητα και εκπαίδευση.
Ανεξάρτητα από τις ομάδες, οι συμμετέχοντες παρακινήθηκαν από τη λήψη συμβουλών σχετικά με τις οδηγίες της ACOG. Είχαν επίσης κίνητρο εάν τους συμβουλεύονταν συγκεκριμένες ασκήσεις μέσω προσωπικών συναντήσεων ή κάποιος που έκανε check-in μαζί τους μέσω τηλεφώνου, email ή κειμένου.
Οι γυναίκες στην εποπτευόμενη ομάδα άσκησης συζήτησαν τη σημασία του να τους καθοδηγεί ένας ειδικός στον τομέα της υγείας στις ατομικές συνεδρίες, κάτι που τις παρακίνησε να συμμορφωθούν με το πρόγραμμα.
Είναι ενδιαφέρον ότι η παρακολούθηση δραστηριοτήτων χρησίμευσε επίσης ως πηγή κινήτρων και λογοδοσίας και για τις τρεις ομάδες. Για το σκοπό αυτό, οι συμμετέχοντες στη μελέτη δήλωσαν ότι η λήψη καθημερινής ανατροφοδότησης σχετικά με το επίπεδο σωματικής τους δραστηριότητας μέσω μιας παρακολούθησης δραστηριότητας τους βοήθησε να επιτύχουν τους στόχους τους.
συμπεράσματα
Το εποπτευόμενο πρόγραμμα άσκησης ήταν πιο επιθυμητό εάν ήταν διαθέσιμος ευέλικτος προγραμματισμός και εξατομίκευση στο περιεχόμενο του προγράμματος. Ανθρώπινη αλληλεπίδραση, ακόμη και εβδομαδιαία αλληλεπίδραση, ενισχυμένο κίνητρο, υπευθυνότητα και εμπιστοσύνη μεταξύ των συμμετεχόντων. συμμετέχοντες.
Η έλλειψη σωστής καθοδήγησης για την άσκηση από τη μαιευτική βρέθηκε να είναι το πιο κοινό εμπόδιο για την εγγραφή εγκύων γυναικών σε προγράμματα άσκησης. Αυτό το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί στο μέλλον.
news-medical.net