Η μελέτη, η οποία παρουσιάστηκε στην 39η ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ανθρώπινης Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας, συνέκρινε ζευγάρια που προσπαθούσαν να συλλάβουν φυσικά με ζευγάρια στα οποία η γυναίκα χρησιμοποίησε κολπική θεραπεία με προγεστερόνη κατά το δεύτερο μισό του εμμηνορροϊκού κύκλου της.
Μια μεγαλύτερη μελέτη χρειάζεται τώρα, σύμφωνα με τους ερευνητές, αλλά επειδή η θεραπεία είναι ασφαλής και φθηνή, θα μπορούσε τελικά να ωφελήσει πολλούς ανθρώπους που πάσχουν από υπογονιμότητα σε όλο τον κόσμο.
Η Δρ Claudia Raperport, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου (Ηνωμένο Βασίλειο), παρουσίασε τη μελέτη.
Περιλάμβανε 143 ζευγάρια που είχαν ανεξήγητη υπογονιμότητα, μια διάγνωση που επηρεάζει περίπου το ένα τρίτο των ζευγαριών που παραπέμπονται σε υπηρεσίες γονιμότητας.
Όλοι οι συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν κιτ τεστ ωορρηξίας για να προγραμματίσουν τη σεξουαλική επαφή για τρεις εμμηνορροϊκούς κύκλους. Οι μισές από τις γυναίκες έλαβαν θεραπεία με 400 χιλιοστόγραμμα προγεστερόνης μέσω κολπικού υπόθετου δύο φορές την ημέρα για 14 ημέρες.
Αν και το ποσοστό γεννήσεων υπερδιπλασιάστηκε με τη θεραπεία, οι μικροί αριθμοί σημαίνουν ότι αυτό θα μπορούσε να είχε συμβεί τυχαία
Μεταξύ των γυναικών που έλαβαν θεραπεία με προγεστερόνη και έμειναν έγκυες, το ποσοστό αποβολής ήταν 20%, σε σύγκριση με 40% στην ομάδα που δεν έλαβε θεραπεία. Μεταξύ των γυναικών που έλαβαν προγεστερόνη σύμφωνα με το πρωτόκολλο θεραπείας (καθ’ όλη τη διάρκεια του δεύτερου μισού του εμμηνορροϊκού κύκλου τους και στην αρχή της εγκυμοσύνης χωρίς διαλείμματα), δεν υπήρξαν αποβολές. Και πάλι, οι αριθμοί είναι πολύ μικροί για τους ερευνητές για να είναι σίγουροι ότι αυτά τα αποτελέσματα δεν έγιναν τυχαία.
Η κολπική προγεστερόνη χρησιμοποιείται με ασφάλεια για πάνω από 30 χρόνια με ελάχιστες παρενέργειες παράλληλα με άλλες θεραπείες γονιμότητας όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση. Το κόστος για τρεις μήνες θεραπείας θα ήταν περίπου 200 ευρώ ή λιγότερο.
Ο Δρ Raperport είπε: «Το κόστος της προγεστερόνης είναι ελάχιστο σε σύγκριση με το κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης και άλλων θεραπειών γονιμότητας. Φέρνει επίσης πολύ μικρότερο κλινικό κίνδυνο και σωματική και συναισθηματική επιβάρυνση για τα εμπλεκόμενα ζευγάρια.
«Πρέπει να κάνουμε περαιτέρω έρευνα για να αποδείξουμε αυτά τα αποτελέσματα σε μια μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων, αλλά αυτή η δοκιμή προτείνει μια πιθανή θεραπεία για ζευγάρια με ανεξήγητη γονιμότητα. Δεδομένης της ασφάλειας και της χαμηλής τιμής του, δεν είναι κακό να προσφέρουμε αυτή τη θεραπεία στο μεταξύ».
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα επίπεδα προγεστερόνης αυξάνονται στο δεύτερο μισό του εμμηνορροϊκού κύκλου για να βοηθήσουν στην προετοιμασία της επένδυσης της μήτρας για την υποδοχή ενός γονιμοποιημένου ωαρίου. Συνήθως προσφέρεται στις γυναίκες μια εξέταση για τον έλεγχο των επιπέδων προγεστερόνης στο αίμα τους. Ωστόσο, προηγούμενη έρευνα σε γυναίκες με υπογονιμότητα υποδηλώνει ότι ακόμη και όταν τα επίπεδα προγεστερόνης είναι υψηλά στο αίμα, αυτό δεν αντιστοιχεί πάντα με τις αλλαγές στην επένδυση της μήτρας που απαιτούνται για την εμφύτευση ενός γονιμοποιημένου ωαρίου.
«Θα μπορούσε να είναι ότι η θεραπεία των γυναικών με κολπική προγεστερόνη βοηθά τη μήτρα να γίνει πιο δεκτική σε ένα γονιμοποιημένο ωάριο», πρόσθεσε.
Ο πρόεδρος της ESHRE, καθηγητής Carlos Calhaz-Jorge από το North Lisbon Hospital Center και το Hospital de Santa Maria στη Λισαβόνα (Πορτογαλία), δεν συμμετείχε σε αυτή την έρευνα. Είπε: «Πολλές έρευνες έχουν επικεντρωθεί στη χρήση της προγεστερόνης για την πρόληψη της αποβολής μόλις διαπιστωθεί η εγκυμοσύνη. Αυτή η μελέτη δείχνει ότι η προγεστερόνη θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί από τη στιγμή που μια γυναίκα έχει ωορρηξία για να βοηθήσει ένα εμφύτευμα γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα σε περιπτώσεις ανεξήγητης υπογονιμότητας.
Εάν αποδειχθεί σε μεγαλύτερη μελέτη, αυτή η θεραπεία θα μπορούσε να μειώσει την αποβολή και να αυξήσει τις πιθανότητες απόκτησης μωρού για τα ζευγάρια με ανεξήγητη υπογονιμότητα. Δεδομένου του χαμηλού κόστους αυτής της θεραπείας, έχει τεράστιες δυνατότητες να βοηθήσει ορισμένα ζευγάρια να αποφύγουν πιο περίπλοκες θεραπείες, ιδιαίτερα εκείνα που ζουν σε μέρη του κόσμου όπου οι θεραπείες γονιμότητας όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν είναι προσιτές ή δεν είναι διαθέσιμες».
Ο Dr Raperport σχεδιάζει να πραγματοποιήσει μια δεύτερη δοκιμή με περισσότερα ζευγάρια σε πολλά νοσοκομεία και επί του παρόντος αναζητά χρηματοδότηση για αυτό το έργο. (ΕΝΑ I)
Πηγή : theprint.in